ولادت امام رضا (ع) بر شیعیان مبارک

  

اى غریبى که ز جدّ و پدر خویش جدایى

خفته در خاک خراسان، تو غریب الغربایى

چه ثنا گویمت، اى داور هفتاد و دو ملت

که ثنا خوانده خدایت، تو چه محتاج ثنایى

این رواق تو و صحن و حَرَمَت، همچو بهشت است

روضه‎ات، جنت فردوس و مسمّى به رضایى

آه، از آن دم که ز سوز جگر و حال پریشان

ناله‎ات گشت بلند، آه تقى جان به کجایى

اى شه یثرب و بطحا، تو غریبى به خراسان

 سرور جمله غریبان و معین الضّعفایى

اغنیا مکه روند و فقرا سوى تو آیند

جان به قربان تو اى شاه که حج فقرایى

بیا که مظهر آیات کبریا اینجاست

بیا که تربت سلطان دین، رضا اینجاست

بیا که گلبن گلزار موسى جعفر

بیا که میوه بستان مصطفى اینجاست

بیا که خسرو اقلیم طوس، شمس شموس

بیا که وارث دیهیم مرتضا اینجاست

شهنشهى که به چشمان، غبار درگاهش

کنند حُور و ملایک، چو توتیا اینجاست

اگر کلید در رحمت خدا جویى

بیا کلید در رحمت خدا اینجاست

در مدینه علم و کمال و زهد و ادب

در خزینه بخشایش و عطا اینجاست

ز قبله‎گاه سلاطین بخواه حاجت خویش

شهى که حاجت مسکین کند روا اینجاست

قدم ز صدق و ارادت در این حرم بگذار

که مهد عصمت و ناموس کبریا اینجاست

بیا که منبع فیض و عنایت ازلى

بیا که مطلع و الشّمس و والضّحى اینجاست

امام ثامن و ضامن، رضا که بر حرمش

نهاده‎اند شهان، روى إلتجا اینجاست

به خضر کز پى آب بقاست سرگردان

دهید مژده که سرچشمه بقا اینجاست 

    دکتر قاسم رسا