بیستم صفر اربعین امام حسین علیه السلام

 

بیستم صفر:

-اربعین امام حسین علیه السلام
-زیارت قبر امام حسین علیه السلام از سوى جابر بن ‏عبدالله.
-فاجعه بئر معونه و کشته شدن مبلغان اسلامی - سال سوم هجرى قمرى.
-درگذشت عالم بزرگ شیخ جعفر شوشتری در سال 1303 قمری. 

*****************************************************  

یک اربعین، به نیــزه ســر یـار دیده ام

یک اربعین، چو شمع به پایش چکیده ام

یک اربعین، به ضربه ی شلّاق ساربان

بر روی خــارهای مغــیلان دویده ام

یک اربعین، تمام تنم درد می کند

با ضـرب تـازیانه ز جـایم پریده ام

یک اربعین، رقیّه ی تو مُرد از غمت

اکنون بدون او به کنارت رسیـده ام

یک اربعین، به شام و به کوفه حماسه ها

با خطــبه های حیــدری ام آفـریده ام

یک اربعین، ز چوبه ی محمل سرم شکست

همچـون پـدر ببیـن تـو جبین دریــده ام

یک اربعین، کنار عدو، وای! وای! وای!

بس جورِ طعنه های فراوان کشیده ام

یک اربعین، به ضربه سیلی ببین حسین

رویم کبود گشته و قامــت خمیــده ام

شاعر: مجید لشکری

*****************************************************  

جریان اربعین امام حسین علیه السلام‏

سید بن طاوس مینویسد: هنگامى که زنان و فرزندان حسین از شام برگشتند و بعراق رسیدند براهنما گفتند: ما را از طریق کربلا ببر. وقتى بموضع قتلگاه رسیدند جابر بن عبد اللَّه انصارى را با گروهى از بنى هاشم و مردى از آل رسول اللَّه یافتند که براى زیارت امام حسین علیه السلام وارد شده بودند. همه در یک وقت وارد شدند و با یک دیگر شروع بگریه و حزن کردند و لطمه بصورت زدند. ماتمى بپا کردند که فوق العاده دلخراش و جگر سوز بود. زنان آن دیار نیز به ایشان پیوستند و عموما چند روزى عزادارى کردند.

ابو حباب کلبى میگوید: گچکارها گفتند: ما پس از قتل امام حسین علیه السلام‏ شبانه بر سر قبر امام حسین (که در آن موقع بیابان بود) میرفتیم، میشنیدیم که جن براى آن حضرت نوحه‏سرائى میکردند و میگفتند:

مسح الرسول جبینه فله بریق فی الخدود ابواه من علیا قریش و جده خیر الجدود  یعنى پیغمبر خدا دست مهربانى به پیشانى حسین میکشید و گونه‏هاى صورت حسین درخشنده بود. پدر و مادر حسین از بزرگواران قبیله قریش بودند و جد بزرگوارش بهترین جد بود.